PODKATEGORIA | DEFINICJA | Łącze (FP ID) dla produktów jest w fazie dojrzałej | Thematic training material |
---|---|---|---|
Kompost | Kompost jest materiałem humusopodobnym pochodzącym z kompostowania odpadów organicznych w wyniku działania bakterii tlenowych, grzybów i innych organizmów. W zależności od metody kompostowania, wielkości, intensywności procesu i rodzaju materiału wejściowego można wytwarzać produkt zróżnicowanej jakości. Jakość kompostu ma największe znaczenie dla zapewnienia właściwego wykorzystania w rolnictwie. Jakość kompostu jest czynnikiem, który decyduje o jego wykorzystaniu przez rolników. Jakość kompostu odnosi się do ogólnego stanu kompostu pod względem właściwości fizycznych, chemicznych i biologicznych. Te parametry są wskaźnikami ostatecznego wpływu kompostu na środowisko. W szczególności najważniejsze parametry z punktu widzenia norm ochrony środowiska, zdrowia publicznego i gleby to parametry związane z patogenami, potencjalnie toksycznymi związkami nieorganicznymi i organicznymi oraz stabilnością. Konkretne zastosowania kompostu to polepszacze glebowe, podłoża uprawowe, zwalczanie chorób roślin, a także inne zastosowania. Kompost jest powszechnie stosowany jako środek poprawiający właściwości gleby w celu zwiększenia zawartości materii organicznej i żyzności poprzez poprawę właściwości fizycznych, chemicznych i biologicznych gleb. Wartość odżywcza kompostów i ich potencjał do poprawy jakości gleby czyni je idealnymi dla rolnictwa, ale mogą niepotrzebnie zwiększać zawartość pierwiastków toksycznych w glebie, gdy stosowane są w dużych dawkach. Zaletą kompostów jest znaczne zwiększenie zawartości materii organicznej w glebie (SOM), kluczowego wskaźnika jakości gleby, który wykazuje tendencję spadkową w wielu regionach świata. Kompost zawiera wiele związków, które wpływają na proces biologiczny w glebie, poprawiając jej właściwości fizyczne i chemiczne. Humiany poprawiają strukturę gleby, dzięki czemu korzenie roślin mogą łatwiej przenikać. Poprawiając wzrost korzeni, zwiększa się stabilność i maleje stres wodny. Dodatkowymi zaletami dodatku kompostu do gleby są promowanie aktywności biologicznej gleby, zmniejszenie strat erozyjnych, zmniejszenie ciężaru objętościowego, poprawa stabilności struktury, dostępności i pobierania składników odżywczych przez rośliny oraz zwiększenie zdolności do zatrzymywania wody.
|
Materiały szkoleniowe - Kompost, Europie Północnej Materiały szkoleniowe - Kompost, Europie Południowej | |
Poferement | Poferment to mokra mieszanina uzyskiwana w procesie fermentacji beztlenowej, w której mikroorganizmy rozkładają materiały organiczne pod nieobecność tlenu. Poferment to nawóz zawierający wszystkie składniki odżywcze i mikroelementy, w tym azot, fosfor i potas. Ponieważ podczas fermentacji beztlenowej żadne składniki odżywcze nie są tracone, rolnik może zamknąć obieg składników odżywczych i je ponownie wykorzystać. Ponadto materia organiczna w pofermencie może zwiększać zawartość próchnicy w glebie, co jest szczególnie istotne w przypadku gleb lekkich o niskiej zawartości węgla. [1] Digestate Factsheet - European Biogas Association |
Materiały szkoleniowe - Poferment, Europie Północnej Materiały szkoleniowe - Poferment, Europie Południowej | |
Alternatywna biomasa | Glony to różnorodna grupa organizmów wodnych, które mają zdolność do przeprowadzania fotosyntezy. Rzęsa (Lemnaceae) to rodzina roślin wodnych bogatych w białko. Rośliny te mogą wykorzystywać składniki odżywcze zawarte w roztworach do produkcji biomasy. Biomasa z powstała w uprawy glonów może być wykorzystana jako nawóz dla upraw.
|
Materiały szkoleniowe -Biomasa alternatywna |
PODKATEGORIA | DEFINICJA | Łącze (FP ID) dla produktów jest w fazie dojrzałej | Thematic training material |
---|---|---|---|
POPIÓŁ | Popiół jest wypalonym stałym produktem proszkowym po utleniającej obróbce termochemicznej: spalaniu oksydacyjnym lub procesach pół-oksydacyjnego zgazowania. Popioły charakteryzują się popiołem lotnym lub popiołem paleniskowym lub ich kombinacją powstającymi w wyniku spalania materiałów biologicznych przez utlenianie. Popioły otrzymane w wyniku spalania można poddać dodatkowej obróbce w celu częściowego usunięcia metali i metaloidów oraz w celu zwiększenia dostępności składników pokarmowych roślin w kompleksach popiołu. Popioły można uzyskać ze spalarni, które są specjalnie zaprojektowane do produkcji materiałów na bazie popiołu do dalszego wykorzystania nawozów lub mogą być pozostałościami produkcyjnymi wynikającymi z procesu usuwania odpadów lub wytwarzania innego produktu pierwotnego (np. energii). Znaczne ilości popiołów są wytwarzane przez współspalarnie, które łączą cele produkcji energii z unieszkodliwianiem odpadów, zwłaszcza w przypadku odpadów o niskiej wartości opałowej lub o wysokiej zawartości wilgoci. Współspalanie jest ekonomicznie opłacalną i szeroko stosowaną drogą usuwania odpadów dla wielu odpadów bogatych w składniki odżywcze. [1] [1] https://susproc.jrc.ec.europa.eu/activities/waste/documents/JRC_Interim_Report_STRUBIAS_recovery_rules.pdf |
Materiały szkoleniowe - Popiół |
PODKATEGORIA | DEFINICJA | Łącze (FP ID) dla produktów jest w fazie dojrzałej | Thematic training material |
---|---|---|---|
STRUWIT | Struwit (fosforan magnezowo-amonowy) jest nieorganicznym minerałem fosforanowym o wzorze: NH4MgPO4•6H2O i zawartości ok. 22% P2O5 uzyskanej z procesów wytrącania. Struwit krystalizuje w układzie rombowym w postaci białych do żółtawych lub brązowawo-białych piramidalnych kryształów lub w postaci płytkowatej miki Fosforan magnezowo-amonowy, zwany zwykle struwitem, jest najczęstszą solą umożliwiającą odzysk fosforu i azotu ze ścieków. Struwit jest białą krystaliczną substancją, która jest uważana za cenny nawóz (5-28-0-10 mg) o powolnym uwalnianiu, ponieważ jest trudno rozpuszczalny w obojętnych i zasadowych warunkach, ale łatwo rozpuszczalny w kwasie cytrynowym. Wytrącanie struwitu powstaje w warunkach alkalicznych, gdy stężenie Mg2+, NH4+ i PO43- przekracza iloczyn rozpuszczalności. [1]
Korzyści: stosunkowo wysoka zawartość 22% fosforanu magnezowo-amonowego. Wyzwania: niska rozpuszczalność w wodzie, potencjalne pozostałości farmaceutyczne i inne zanieczyszczenia. [3] [1] https://ec.europa.eu/eip/agriculture/sites/agri-eip/files/fg19_minipaper_1_state_of_the_art_en.pdf [2] https://ec.europa.eu/eip/agriculture/sites/agri-eip/files/fg19_minipaper_1_state_of_the_art_en.pdf [3] Marissa A. de Boer, Uptake of pharmaceuticals by sorbent-amended struvite fertilisers recovered from human urine and their bioaccumulations in tomato fruit (Water Research, volume 133, 15 April 2018, Pages 18-26) |
Materiały szkoleniowe - struwitu | |
Strącony fosforan wapnia | Strącony fosforan wapnia odnosi się do soli P zawierającej Ca2+, np. Ca3(PO4)2, CaNH4PO4 itp. Wytwarzane w technologii strącania fosforanem wapnia. Wytrącanie fosforanu wapnia jest bardzo złożone i obejmuje różne parametry. Zależy to od stężenia jonów wapniowych i fosforanowych, siły jonowej, temperatury, rodzajów jonów i pH, ale także od czasu. Gdy do frakcji ciekłej dodaje się wodorotlenek wapnia (Ca(OH)2), a pH wzrasta powyżej 10, a temperatura (70ºC), fosfor wytrąca się w postaci hydroksyapatytu (Ca5(PO4)3OH) lub brushitu (CaHPO4 2H2O). W zależności od dawki można otrzymać trzy różne fosforany Ca: dobrze rozpuszczalny w wodzie mono fosforan wapnia (MCP), rozpuszczalny w wodzie kwas cytrynowy dwuwapniowy (DCP) i ledwo rozpuszczalny fosforan trójwapniowy (TCP). W przypadku nawożenia preferowane są MCP i DCP. [1] [1] https://ec.europa.eu/eip/agriculture/sites/agri-eip/files/fg19_minipaper_1_state_of_the_art_en.pdf |
Materiały szkoleniowe - Wytrącony fosforan wapnia | |
Kwas fosforowy | Kwas fosforowy odnosi się do kwasu fosforowego, kwasu fosforanowego i organicznego kwasu P odzyskanego z odpadów. |
||
Osad fosforu | Inne produkty P wielowarstwowe lub o złożonych zawartościach, np. P absorbent. |
PODKATEGORIA | DEFINICJA | Łącze (FP ID) dla produktów jest w fazie dojrzałej | Thematic training material |
---|---|---|---|
Biowęgiel | Biowęgiel otrzymany w temperaturze 450° C to produkt o wysokiej zawartości węgla, wytwarzany z roślin na bazie celulozy lub produktów ubocznych pochodzenia biologicznego, który jest specjalnie stworzony do stosowania w glebie, który sam nie ma istotnego ekonomicznie poziomu zawartości składników odżywczych, ale działa jako polepszacz gleby. Słowo „biowęgiel” jest kombinacją „bio-” jak w „biomasie” i „węgiel” jak w „węglu drzewnym”. Uzyskuje się go przez zwęglenie/ pirolizację roślin lub bioproduktów poprzez proces ogrzewania przy braku tlenu. Różne rodzaje procesu pirolizy stosowane do produkcji biowęgla, w tym powolna piroliza, szybka piroliza i piroliza błyskawiczna. Obecnie na rynku istnieją procesy, które umożliwiają neutralne energetycznie przetwarzanie obornika wieprzowego lub innego obornika na biowęgiel. Jest to stabilny, pochodzący z recyklingu materiał węglowy, który jest korzystny dla gleby, bo zawierają stabilny węgiel, który jest wprowadzany do gleby. [1] Zawartość węgla w pirolizowanych surowcach waha się między 25% a 95% suchej masy, w zależności od stosowanego surowca i temperatury procesu. Na przykład zawartość C w pirolizowanym drewnie bukowym wynosi około 85%, podczas gdy w nawozie drobiowym około 25%. [2] Istnieją dwa główne elementy wpływające na jakość biowęgla: przede wszystkim jakość procesu termicznego i właściwości materiału wsadowego. Biowęgiel stosuje się do polepszania gleby, zwykle od 5 ton / ha do 20 ton / ha, aby osiągnąć efekty polepszające glebę. Techniczna i ekonomiczna efektywność wykorzystania biowęgla roślinnego do polepszania gleby, (co najważniejsze dla retencji wody i składników odżywczych) jest wysoce zależna od jakości biowęgla i warunków stosowania. Biowęgiel roślinny nie zawiera składników nawozowych o znaczeniu ekonomicznym. Biowęgiel roślinny jest bardzo odpowiedni jako polepszacz gleby, którego działanie opiera się głównie na efektach stosowania dużych dawek, które wpływają na wysoką zdolność zatrzymywania wody i składników odżywczych. Połączenie biowęgla z kompostem lub innym nawozem organicznym jest najbardziej zachęcające dla wydajności agronomicznej. Korzyści: recykling bioproduktów, polepszacz gleby, zmniejszenie gęstości nasypowej gleby, poprawa napowietrzania i woda - zdolność zatrzymywania składników pokarmowych w glebie, przy jednoczesnym zmniejszeniu strat wymywania składników pokarmowych. Biowęgiel jest potencjalnie „ujemny pod względem emisji dwutlenku węgla”, wydobywa więcej węgla z atmosfery, niż wprowadza go z powrotem, i łagodzi zmiany klimatu, przechowując węgiel pochodzenia roślinnego w glebie w bardzo stabilnej formie, odpornej na długoterminowy rozkład. W niektórych przypadkach stężenie Cu/Zn w biowęglu może być wysokie. [1] https://ec.europa.eu/eip/agriculture/sites/agri-eip/files/eip-agri_fg_nutrients_recycling_final_report_2017_en.pdf [2] https://susproc.jrc.ec.europa.eu/activities/waste/documents/JRC_Interim_Report_STRUBIAS_recovery_rules.pdf |
Materiały szkoleniowe -Biowęgiel | |
Bio-fosforan | Bio-fosforan 850°C to biopochodny nawóz nieorganiczny z fosforanem wapnia, który jest wytwarzany z kości zwierzęcych. Bio-fosforan ma strukturę makroporosową i zawiera około 92% minerałów i 8% węgla, od 30% do 35% P2O5, w połączeniu z preparatami o kontrolowanym uwalnianiu. Zazwyczaj stosowana dawka: 200 kg/ha - 1500 kg/ha. Korzyści: ekonomicznie wysoka zwartość składników odżywczych i stosowane niskie dawki, struktura makroporosa, która poprawia mikrobiologiczne życie gleby, nawóz nieorganiczny o kontrolowanym uwalnianiu składników odżywczych. |
Materiały szkoleniowe - Bio-Fosforanu |
PODKATEGORIA | DEFINICJA | Łącze (FP ID) dla produktów jest w fazie dojrzałej | Thematic training material |
---|---|---|---|
Woda płuczkowa | Woda płuczkowa to woda amoniakowa odzyskiwana z procesu odparowywania odpadów. |
Materiały szkoleniowe - Woda płuczkowa | |
Azotan / siarczan amonu | Azotan / siarczan amonu odnosi się do roztworu azotanu amonu / siarczanu odzyskanego z procesu odparowywania + przemywania kwasem azotowym / siarkowym jako środkiem przemywającym. |
Materiały szkoleniowe - azotanu amonu/siarczanu amonu | |
Koncentrat mineralny | Koncentrat mineralny to skoncentrowany roztwór mineralnych składników odżywczych uzyskany w procesie filtracji membranowej strumieni odpadów lub z innej technologii separacji, która koncentruje N w produkcie końcowym w porównaniu do wsadu. Stwierdzono, że ultrafiltracja + odwrócona osmoza może wytwarzać koncentrat mineralny, tj. 0,5–1% w / w (95% amoniaku) do bezpośredniego zastosowania jako nawóz N,K.[1] [1] https://ec.europa.eu/eip/agriculture/sites/agri-eip/files/fg19_minipaper_1_state_of_the_art_en.pdf |
Materiały szkoleniowe - koncentratu mineralnego | |
Obornik | Obornik to mieszanina odchodów i moczu, materiału ściółkowego (np. słomy, wiórów drzewnych, trocin, mchu), oraz wody z mycia i pojenia. Jest cennym nawozem zawierającym szeroką gamę składników odżywczych, takich jak azot (N), fosfor (P) i potas (K), a także węgiel organiczny, który może być wykorzystany przez mikroorganizmy glebowe. Surowy obornik można przetwarzać za pomocą technologii separacji, w wyniku, której otrzymujemy frakcję stałą, w otrzymanej suchej masie zatrzymywana jest duża część fosforu (P) i oraz znaczne ilości azotu (N). Dostępnych jest kilka technologii oddzielenia frakcji płynnej od stałej, obejmują one podział w budynku z wykorzystaniem podług ażurowych (rusztowych i szczelinowych), naturalną sedymentację, suszenie, odparowywanie, wirowanie, separację ciśnieniową z wykorzystaniem pras śrubowych lub ciśnieniowych. Aby zwiększyć skuteczność separacji, obornik można poddać obróbce wstępnej przy użyciu dodatków, takich jak węgiel brunatny, bentonit, zeolit, chitozan i mikroorganizmy. W zależności od technologii obróbki wstępnej i separacji, otrzymany obornik może zawierać do 90% substancji organicznych o zmniejszonej objętości, co skutkuje obniżeniem kosztów magazynowania i transportu oraz zmniejszeniem odorów i emisji gazów cieplarnianych. Dlatego obornik ma duży potencjał do wykorzystania, jako nawóz organiczny lub dodatek do gleby. |
Materiały szkoleniowe - Obornik stały | |
Gnojówka | Odchody zwierząt chowanych w pomieszczeniach zawierają wysoki procent wody w skład, której wchodzi mocz oraz woda z mycia i pojenia. Podczas fizycznej separacji większość wody zatrzymuje się we frakcji ciekłej wraz z rozpuszczalnymi składnikami odżywczymi, w tym mineralnym N, ortofosforanem, potasem itp. Ten płynny nawóz może być stosowany, jako nawóz organiczny w rolnictwie. Dzięki obróbce końcowej, takiej jak odparowanie i filtracja membranowa, można skoncentrować składniki odżywcze w gnojówce i zmniejszyć jej objętość, co obniża koszty transportu. Dodatkowo zakwaszanie służy zmniejszeniu emisji gazów cieplarnianych z gnojówki podczas przechowywania, transportu i aplikacji. Zwykle gnojówka jest wtryskiwana lub wprowadzana natychmiast do gleby w celu zmniejszenia emisji. Ze względu na stosunkowo niską zawartość fosforu i wysoką zawartość N i K, gnojówka ma pierwszeństwo w stosowaniu w regionach bogatych w fosfor lub w których występują ograniczenia w stosowaniu fosforu. https://link.springer.com/content/pdf/10.1051/agro/2009010.pdf
|
Materiały szkoleniowe - płynnego obornika |